Μια παράσταση-ολονυχτία που σηματοδοτεί τη σχέση του ανθρώπου με το σκοτάδι και το φώς, την παραστασιακή δράση με τον ύπνο, την θεατρική πράξη με την φαντασία και θέμα της: «Πώς μας βλέπει ο Θεός; Τι νομίζουμε ότι πιστεύει για εμάς;».
Οι 50 διανυκτερεύοντες θεατές-πρωταγωνιστές, καλούνται να αλληλεπιδράσουν και να εγκαθιδρύσουν μια βαθιά ανθρώπινη επαφή μέσα από την τέχνη για μια ολόκληρη νύχτα. Με συνοδοιπόρο την Αποστολία Παπαδαμάκη, την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Τρύφωνα Κουτσουρέλη και τον Θοδωρή Χιώτη (φωνή-κιθάρα) θα μοιραστούν την εμπειρία του ύπνου πάνω στην θεατρική σκηνή σε ένα υπερβατικό δικό τους δημιούργημα, από το βράδυ έως το πρωί , ενώ 200 επισκέπτες – θεατές θα τους συναντήσουν και θα διαδράσουν μαζί τους, για μία ώρα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα.
Τα πάντα μέσα στο Σύμπαν είναι Ένα, μια απέραντη ενιαία και αδιαίρετη ενότητα. Μέσα σε αυτή την ενότητα χάνονται οι έννοιες «άτομο» και «εγώ». Τι ρόλο παίζει η πίστη στον παραπάνω συλλογισμό, που τελευταία αποδείχτηκε και επιστημονικά; Ο Πειραιάς υπήρξε από παλιά ένας τόπος συνάντησης Ανατολής και Δύσης. Οι δύο πόλοι σκέψης, αυτός του Δυτικού πολιτισμού και εκείνος της Ανατολικής φιλοσοφίας, θα λειτουργήσουν σε ένα ενιαίο επίπεδο συλλογιστικής.
Η παράσταση θα ξεκινήσει με τους θεατές/ πρωταγωνιστές σε ξεχωριστά πνευματικά πεδία. Ζητούμενο είναι να ολοκληρωθεί με έναν τρόπο με την συνάντηση όλων είτε αυτή είναι πνευματική, διανοητική, συναισθηματική αλλά σίγουρα θα είναι σκηνική. Στόχος η αλληλεπίδραση μεταξύ τους, η αναθεώρηση του κόσμου τους, η έννοια του Όλου, της αποδοχής, της μη λεκτικής επικοινωνίας, της βαθειάς ανθρώπινης επαφής μέσα από την τέχνη σε ένα υπερβατικό δικό τους δημιούργημα.
Concept-Σκηνοθεσια: Αποστολία Παπαδαμάκη, Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Τρύφων Κουτσουρέλης, Ινδικο αρμόνιο, Κιθάρα, Φωνή: Ανταράτμα Θοδωρής Χιώτης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κυρμιζάκη, Διεύθυνση Παραγωγής: Μανόλης Σάρδης, Βίντεο: Θανάσης Παπαναγιώτου – The vip photographers, Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα
