Τους τελευταίους τέσσερις μήνες η Jennifer Nelson και η ομάδα της, η Νάντια Ελγκαζάρ, η Βάγγη Σεκίφου, ο Πέτρος Τατσιόπουλος και το Νόρι Τσουλουχά, εργάστηκαν προκειμένου να μετατρέψουν τα σκουπίδια ενός ολόκληρου χρόνου σε κάτι που η Νέλσον θα μπορούσε να φορέσει. Αυτή η δημόσια διαδικασία υπήρξε μια ευθεία αντιμετώπιση του υλικού και μια διαπραγμάτευση με αυτό. Το μελέτησαν, πειραματίστηκαν μαζί του και μοιράστηκαν τα ευρήματά τους με τους επισκέπτες. Δεν χρησιμοποίησαν πρόσθετα υλικά, παραδείγματος χάρη κόλλα, για να φτιάξουν το έργο. Αυτό το γλυπτό από σκουπίδια πρέπει να στηθεί και να σταθεί από τα ίδια τα σκουπίδια. Επίσης, δεν ζύγισαν ποτέ το υλικό, αλλά αλληλεπιδράσανε με αυτό άμεσα με τα χέρια και τα σώματά τους. Το βάρος του γλυπτού που προέκυψε μπορεί να υπερβαίνει τις δυνάμεις της Nelson για να το σηκώσει, μπορεί και όχι. (Πηγή: Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)
