Performance-Dance
performance της Μαίρης Μαραγκουδάκη “Η Φιλοσοφία του Μπουντουάρ”. Eπιμέλεια Κωνσταντίνος Πρώιμος | performance της Νίκης Ζαχαρή, “Πανδώρα”. Eπιμέλεια Julia Sysalova | performance του Φίλιππου Τσιτσόπουλου “Το Επεισόδιο στον Τάφο του Βέρθερου/ ‘Werthers Grabe’ incident”. Επιμέλεια Έφη Μιχάλαρου
Performance-Dance
Επιμέμεια: Πάνος Γιαννικόπουλος | Performers: Pablo Soto, Κατερίνα Σπυροπούλου, Μαρκέλλα Ξυλογιαννοπούλου, Δημήτρης Αμελαδιώτης
Performance-Dance
Χορογραφία – Σκηνοθεσία Λενιώ Κακλέα, Ερμηνεύουν Λενιώ Κακλέα, Γιώργος Κοτσιφάκης, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Σχεδιασμός ήχου – Βίντεο – Τεχνική διεύθυνση Éric Yvelin, Σκηνικά Κλειώ Μπομπότη, Σχεδιασμός φωτισμού Bruno Pocheron, Κοστούμια Olivier Mulin, Βίντεο Τοπίο Sophie Laly, Δραματουργία – Έρευνα Lou Forster, Βοηθός χορογράφου Δημήτρης Μυτιληναίος, Βοηθός σκηνογράφου Φιλάνθη Μπουγάτσου, Εκπαίδευση στο pole dance Μάντυ Φραγκιαδάκη, Διαχείριση και Οργάνωση παραγωγής Chloé Schmidt, Διανομή Kumquat Performance | performing arts (Gerco de Vroeg & Laurence Larcher), Παραγωγή abd
Performance-Dance
Ο πολιτιστικός οργανισμός Polygreen Culture & Art Initiative (PCAI) παρουσιάζει ένα πρωτότυπο πρόγραμμα στους Δελφούς. Οι εικαστικές δράσεις και περφόρμανς του διημέρου είναι εμπνευσμένες από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες του Δημήτρη Πικιώνη, όπως αυτές εκφράστηκαν μέσα από το αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό έργο του, καθώς και από κείμενά του, όπως το Γαίας ατίμωσις (1954) και το Συναισθηματική τοπογραφία (1935). Χώρος φιλοξενίας το πρώην παβιγιόν Πικιώνη, νυν «π», στους Δελφούς, το πρόσφατα αναστηλωμένο από τον οργανισμό μνημείο νεότερης αρχιτεκτονικής, σχεδιασμένο από τον κορυφαίο Έλληνα αρχιτέκτονα και τον γιο του Πέτρο Πικιώνη, στα τέλη του 1950.
Οι εικαστικές και επιτελεστικές αναθέσεις του PCAI στο πλαίσιο του προγράμματος στοιχειοθετούν νέες ερμηνείες του πολυσχιδούς έργου του σημαντικού δημιουργού, στο οποίο συχνά η νεωτερικότητα και ο σεβασμός για τη φύση διασταυρώνονται με τη λαϊκή παράδοση και την ιαπωνική αρχιτεκτονική. Καταξιωμένοι εικαστικοί, αρχιτέκτονες, ποιητές, μονωδοί και περφόρμερ συμμετέχουν αφορμώμενοι από την ιστορία του αρχιτεκτονικού μνημείου, τοποσήμου της περιοχής, και το φυσικό τοπίο των Δελφών, με σκοπό την ανάδειξη κρίσιμων περιβαλλοντικών ζητημάτων, θέτοντας φιλοσοφικές και κοινωνικές παραμέτρους γύρω από θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, τέχνης και αρχιτεκτονικής.
* Ο τίτλος του προγράμματος αποτελεί αγγλική απόδοση χαϊκού του Ματσούο Μπασό (1689). Μεταφράστηκε από την ακαδημαϊκό και ιαπωνολόγο Helen Craig McCullough (Classical Japanese Prose. An Anthology, 1990, σ. 539).
Συντελεστές: Natalia Papadopoulou, “The Water in the Fish” | HOPE & Anna Pangalou, “Horizontal and vertical transparencies” Costumes design by Digitaria (Eleftheria Arapoglou) | Serapis Maritime & Kostadis, “Palimpsest 3”, (the fishing nets are courtesy of Enaleia company) | Phoebe Giannisi, “The Ashes of Pytho” | Zissis Kotionis, “Speak to her!” | Angelo Plessas, “The talisman of the Omphalic Portal” | Vaskos (Vassilis Noulas and Kostas Tzimoulis), “Letters from Tioman island”
Επιμέλεια: Κίκα Κυριακάκου
Performance-Dance
Η παράσταση είναι το σύνολο των πολιτισμικών αναφορών της. Αναδιφώντας στην παράδοση του μαρτυρίου του Αγίου Σεβαστιανού, όπως αυτή αναδιατυπώνεται μέσα από την πυκνή εικονιστική αναπαράσταση στη Δυτική τέχνη από την πρώιμη Αναγέννηση και μετά, εστιάζουμε σε έννοιες / αισθήσεις / σύμβολα, που αγγίζουν τη δική μας ευαισθησία και το φαντασιακό. Ο Σεβαστιανός είναι ένα πολυπρισματικό αρχέτυπο, ένα καλειδοσκόπιο, ένα άβαταρ επιθυμιών και διαθέσεων. Διαβάζουμε ποιήματα, αναπαριστούμε πίνακες, ακκιζόμαστε, ποζάρουμε, τραγουδάμε, χορεύουμε, εμπνεόμαστε από την παράδοση ενός έκκεντρου, πειραματικού κινηματογράφου. Μας ενδιαφέρουν οι συν-αισθηματικές και ενσώματες πρακτικές μέσω των οποίων εμείς σήμερα μπορούμε να σχετιστούμε με ένα τέτοιο σύμβολο.
Ο Σεβαστιανός συσχετίζεται με τη νεότητα, την ομορφιά, τον αθλητισμό, την τοξοβολία, τον σαρκικό πόνο, την ηδυπάθεια, τον ομοερωτισμό, τον μαρτυρικό θάνατο. Μία πρωταρχική συνυποδήλωση γύρω από τον Άγιο Σεβαστιανό (ήδη από τα Μεσαιωνικά χρόνια) είναι η Πανούκλα, ο Μαύρος θάνατος. Συσχετίζουμε την παράδοση του ομοερωτισμού γύρω από τη μορφή του Σεβαστιανού, με την ασθένεια του AIDS που θεωρήθηκε ένα είδος «πανούκλας των ομοφυλόφιλων». Όπως οι άνθρωποι στην αυγή της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας, έτσι κι εμείς σήμερα καταφεύγουμε στον Άγιο Σεβαστιανό ως αποτροπαϊκό του κακού σύμβολο. Η παράσταση αφιερώνεται σε όσους παίρνουν το ρίσκο να περάσουν από το όραμα στο βίωμα, από την αναπαράσταση στην παράσταση διακινδυνεύοντας το παρανάλωμα της ύπαρξης.
Σύλληψη, οργάνωση: Βασίλης Νούλας και Κώστας Τζημούλης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας
Σκηνικά, κοστούμια: Κώστας Τζημούλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελισάβετ Ξανθοπούλου
Περφόρμερς: Χάρης Δούμουρας, Χριστίνα Καραγιάννη, Pierre Magendie, Νίκος Ντάσης, Χριστίνα Ράινχαρντ
Μια παραγωγή της Nova Melancholia © 2023
Με την υποστήριξη του ΥΠΠΟ (more…)
Performance-Dance
SOGNATTA TERRA TU M’ APPARTIENS | Κωνσταντίνος Παρθένης – Νικόλαος Γιοκαρίνης | Εξομολόγηση – Θεατρικό Δρώμενο σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή | Ηθοποιοί: Γιάννης Τσορτέκης και Παναγιώτης Μανουηλίδης